Zaalplan

Met ’zaalplan’ wordt meestal verwezen naar een tweedimensionale schematische projectie van al de genummerde stoelen van de driedimensionale zittribune in een theaterzaal, en dit digitaal of op papier.

Doch ‘zaalplan’ is een iets te simplistische term voor de vernuftige verzameling van configuraties die onze theaterzaal rijk is. Naast een compartimenteringsdoek waarmee we onze zittribune kunnen verkleinen of vergroten naargelang het aantal bezoekers of type voorstelling, is zelfs ons podium (soms) deel van ons zaalplan: hetzij als café-ruimte met gezellige zithoekjes bij onze café-voorstellingen, hetzij als luisterzitplaats bij intieme concerten, hetzij als sta-, dans-, spring-, of heupwiegplek tijdens onze staande concerten.

In tegenstelling tot ‘zaalplan’ dekt ‘zaalconfiguratie-overzicht’ de lading veel beter, maar omdat wij dat woord niet fatsoenlijk op papier krijgen zonder de hulp van spellingscontrole of een woordenboek, spreken we zelf ook liever gewoon van een zaalpaln.